Cieszę się, że nowy trend dotarł i do Polski [WYWIAD]
O nowej formie aktywizacji bezrobotnych mówi prof. Elżbieta Kryńska, kierownik Katedry Polityki Ekonomicznej Uniwersytetu Łódzkiego.
Czy podoba się Pani pomysł ministerstwa pracy i polityki społecznej ?
Tak, jest to powszechnie eksploatowana formuła, od Australii do Kanady, i zalecana przez Komisję Europejską czy Międzynarodową Organizację Pracy. To trend we właściwym kierunku.
Jednak urzędy pracy, pracujący z długotrwale bezrobotnymi od lat, mający ponadto dobrze wyszkolonych pośredników pracy, zgłaszają wiele zastrzeżeń.
Nie dziwię się, ponieważ odbiera im się coś, na co miały dotychczas wyłączność.
Ale urzędy pracy mają poniekąd rację, gdyż okazuje się, że efektywność programów pilotażowych jest niewielka.
Problem leży w przygotowaniu samych agencji. Do tej pory były one nastawione na klienta zmotywowanego do podjęcia zatrudnienia, posługiwały się więc innymi metodami i sposobami. Czas na ich zmianę i wypracowanie nowych. Teraz agencje muszą się zmierzyć z długotrwale bezrobotnymi, a więc zupełnie innym segmentem.
Na razie sobie nie radzą.
Zależy gdzie. W Warszawie na przykład świetnie się odnajdują. Lokalne rynki pracy mogą być o wiele trudniejsze, ale przecież nikt nie zmusza agencji do udziału w przetargu. Jeśli się decydują na współpracę z urzędami pracy, to biorą też na siebie pewne ryzyko i muszą zdawać sobie z niego sprawę.
No dobrze, ale proszę mi powiedzieć jak znaleźć zatrudnienie bezrobotnemu w małej miejscowości, gdzie tej pracy po prostu nie ma?
Trzeba zdać sobie sprawę, że około 30 procent bezrobotnych w ogóle nie jest zainteresowanych pracą, tylko rejestrując się liczą np. na ubezpieczenie zdrowotne. Ale nie świadczy to o całej populacji, dlatego trzeba próbować i wypracowywać nowe metody. Gdy ów trend zaczynał się lata temu na Zachodzie, też nie był doskonały. Pierwsze niepowodzenia nie powinny nas zniechęcać do kolejnych prób.
Rozmawiała Agnieszka Kubik