Dzwon Victoria na święto Polski oraz diecezji łowickiej
Ksiądz Marek Marczak, biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej przewodniczył niedzielnym (11 listopada) uroczystościom poświęconym św. Wiktorii, patronki diecezji łowickiej. Podczas uroczystej mszy w bazylice katedralnej w Łowiczu homilię wygłosił ksiądz Władysław Ziółek, arcybiskup senior archidiecezji łódzkiej.
Szczątki patronki Łowicza i diecezji, jak co roku 11 listopada, zostały przeniesione z kościoła p.w. Św. Ducha do bazyliki katedralnej na Starym Rynku.
Na głównym placu Starego Miasta ksiądz biskup Andrzej F. Dziuba, ordynariusz diecezji łowickiej poświęcił nowy dzwon dla bazyliki mniejszej. Victorię ufundowano ze składek m. in. łowickich biskupów, władz miasta i powiatu oraz osób prywatnych. Upamiętnia ona odzyskanie niepodległości przez Polskę w listopadzie 1918 roku oraz nawiązuje nazwą nie tylko do zwycięstwa polskości sprzed wieku, ale także do patronki łowickiego kościoła i pelikaniego grodu.
Na dzwonie znalazły się herby miasta i powiatu oraz wizerunki Matki Bożej oraz świętych Jana Pawła II oraz Wiktorii. Victoria, warta blisko 70 tys. zł, zostanie zwieszona w katedralnej dzwonnicy z końca XVIII wieku. Będzie to trzeci dzwon w tym miejscu.
Po akcie poświęcenia ksiądz biskup Dziuba relikwiarzem św. Wiktorii udzielił błogosławieństwa na cztery strony świata. Niedzielne uroczystości zakończyło nabożeństwo w intencji Ojczyzny.
Św. Wiktoria była Rzymianką, która żyła w III wieku naszej ery. Święta pochodziła z patrycjuszowskiego rodu Sabinów. Padła prawdopodobnie ofiarą prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Decjusza. Została ścięta mieczem pod Rzymem, gdyż nie chciała się wyrzec chrześcijaństwa.
Szczątki św. Wiktorii w Łowiczu czczone są od początku XVII wieku. W 1625 roku relikwie trafiły do dzisiejszej bazyliki mniejszej za sprawą rezydującego w Łowiczu prymasa Polski - arcybiskupa Henryka Firleja. Dla relikwii głowy św. Wiktorii kościelny władca dóbr łowickich ufundował złoty relikwiarz.
Z kolei jeden z jego następców - prymas Maciej Łubieński 26 listopada 1651 roku pozostałą część relikwii umieścił w pięknym srebrnym relikwiarzu, który ma kształt niewielkiej trumny.