Formowanie porzeczek: białej, czerwonej i czarnej
Nastała pora cięcia krzewów owocowych, w tym porzeczek. Chodzi o uzyskanie krzewu o luźnej, przewiewnej strukturze ułatwiającej dostęp światła i powietrza, co sprzyja dobremu wykształceniu się owoców i utrudnia rozwój chorób grzybowych. Trzeba jednak pamiętać, że cięcie porzeczek białych i czerwonych różni się od cięcia porzeczek czarnych.
Porzeczki czerwone i białe owocują najobficiej na pędach dwuletnich i trzyletnich. Krzewy kupione w szkółkach mają zazwyczaj dwa lata i 3-4 wykształcone pędy. W pierwszym roku po posadzeniu każdy z nich przycina się na wysokość 3 - 4 oczek, aby pobudzić roślinę do rozkrzewienia. W następnym roku otrzymamy dzięki temu trzykrotnie więcej pędów, które staną się szkieletem krzewu - pod warunkiem, że nie krzyżują się i nie pokładają po ziemi. Takie pędy należy od razu usunąć.
W kolejnych latach usuwa się nadmiar młodych pędów oraz pędy pięcioletnie i starsze. Dobrze prowadzony starszy krzew powinien mieć 10-12 pędów głównych z mniej więcej równomiernym podziałem na pędy 2-, 3- i 4-letnie. Pędy główne powinno się skracać wczesną wiosną o jedną trzecią długości, zaś na ich odgałęzieniach, czyli na owocujących krótkopędach, trzeba pozostawić 5-6 oczek.
Porzeczki czarne owocują na pędach jednorocznych, dlatego ich cięcie jest odmienne. Każdą z gałązek trzyletniego krzewu należy przyciąć na 3 - 4 oczka, żeby się rozkrzewiła. W następne przedwiośnie zabieg ten powtarzamy. W trzecim roku po posadzeniu, gdy krzew staje się "dorosły", musimy już dążyć do tego, aby składał się z jak największej liczby gałązek jednorocznych i dwuletnich. Gałązki 3-letnie po owocowaniu trzeba wycinać. Należy też przeprowadzić typowe cięcie prześwietlające, usuwając odrosty oraz krzyżujące się i pokładające pędy.
Andrzej Gębarowski