Rzeźbiony świat Mieczysława Żeglińskiego
Rzeźby cenionego rzeźbiarza ludowego spod Rawy Mazowieckiej można oglądać w Regionalnej Akademii Twórczej Przedsiębiorczości w Skierniewicach.
Mieczysław Żegliński (1922-1984) nie przypuszczał, że zostanie znanym i cenionym rzeźbiarzem ludowym.
Jako nastolatek rzeźbił drewniane zabawki dla młodszego rodzeństwa. Później strugał zabawki dla swoich dzieci. Dopiero gdy skończył 40 lat jego pracami przypadkowo zainteresowali się pracownicy z Muzeum Ziemi Rawskiej w Rawie Mazowieckiej i Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim. Od tego momentu, tj. od 1962 roku, kariera artystyczna Mieczysława Żeglińskiego zaczęła się rozwijać.
Mieczysław Żegliński urodził się w Annosławiu niedaleko Rawy Mazowieckiej. Jego ojciec był rolnikiem, posiadał gospodarstwo, które po śmierci ojca prowadził Mieczysław. To właśnie po ojcu odziedziczył talent. Ojciec Mieczysława nie był twórcą ludowym, ale miał „zmysł” do wykonania mebli, motywów zdobniczych, przedmiotów użytkowych. Długo pracował i myślał nad uruchomieniem prądnicy do wytwarzania prądu. Udało to się jednak dopiero Mieczysławowi po śmierci ojca. W ten sposób oświetlał swoje gospodarstwo w Rylsku Dużym aż do momentu przeprowadzenia elektryczności.
Podczas okupacji Mieczysław Żegliński rozpoczął wyrabianie biżuterii ze srebra, mosiądzu i ołowiu. Była ona wówczas poszukiwana przez kobiety, a trudno dostępna. Później wyrabiał biżuterię dla żony i córek.
Córka rzeźbiarza - Elżbieta Świderek, również rzeźbiarka ludowa - do dzisiaj nosi srebrną bransoletę wykonaną przez ojca. Bransoleta ma wkomponowany delikatny, złoty motyw zamku w Rawie Maz.
Ela Świderek zamiłowanie do sztuki wyniosła z domu rodzinnego. Twórczyni wspomina, że w domu rodzinnym zawsze panował „twórczy bałagan”. Jej ojciec rzeźbił, mama pomagała malować figury i wykonywała ozdoby ze słomy. Dopiero po śmierci ojca, w 1984 roku, pani Elżbieta podjęła pierwsze próby rzeźbiarskie i kontynuuje je do dzisiaj.
Mieczysław Żegliński najchętniej rzeźbił w drewnie topolowym lub lipowym. Po nadaniu kształtu pieńkowi siekierą zaznaczał na nim proporcje postaci, a potem rzeźbił nożykiem. Figury wygładzał papierem ściernym i malował farbą.
Tematyka rzeźbiarska Mieczysława Żeglińskiego jest bardzo różnorodna. Tworzył tradycyjne świątki: rzeźby Chrystusa Frasobliwego, Świętej Rodziny, Ostatniej Wieczerzy, itp. Spod jego nożyka wychodziły też rzeźby związane z życiem codziennym wsi: „babka z dziadkiem”, „kowale”, „gospodarz i gospodyni”, „pod kopką siana”, „Michał i jego baby”. W latach 80. ubiegłego wieku zaczął rzeźbić figurki Adama i Ewy. Okazały się hitem. Różowe „golaski” z częściami wstydliwymi przysłoniętymi czerwonym kwiatkiem cieszyły się ogromnym powodzeniem wśród nabywców.
Dzisiaj jedyna taka para znajduje się w Muzeum Ziemi Rawskiej w Rawie.
Mieczysław Żegliński rzeźbił także figury demonologiczne, czyli czarno-czerwone diabły. Oryginalnym tematem podjętym przez artystę jest „Śmiertelna kapela” składająca się z anioła, diabła i oczywiście śmierci utrzymanej w tonacji czarno-białej.
Mieczysław Żegliński z reguły malował swoje rzeźby. Uważał, że rzeźba bez polichromii wydaje się być nie wykończona.
Rzeźby Mieczysława Żeglińskiego prezentowano na wystawach w Niemczech, Argentynie, Szwajcarii, Anglii, Austrii i oczywiście Polsce. Artysta otrzymał wiele odznaczeń i medali.
Aby dokładnie poznać rzeźbiony świat Mieczysława Żeglińskiego zapraszamy do odwiedzenia wystawy w Regionalnej Akademii Twórczej Przedsiębiorczości, ul. Piłsudskiego 2, (budynek pałacu ślubów). Kolekcja pochodzi z Muzeum Ziemi Rawskiej w Rawie Maz.”.